Ippodo, Kyoto

Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik enorm veel hou van matcha.

Matcha is de verpulverde uitgelezen groene thee die traditioneel gebruikt wordt in Japanse theeceremonies.

En mijn matcha liefde duurt al heel lang.

Toen ik een jaar of acht was ging ik met mijn klasgenootjes uit het dorpschooltje op daguitstap naar Gent.

‘s Ochtends was er een bezoek aan het Gravensteen.

In de namiddag ging het richting Sint Pieters Abdij waar we een Japanse theeceremonie zouden meemaken.

Daar zaten we dan, met een stuk of twintig kinderen.

Het licht was gedempt, er lagen tatamimatten op de vloer en toen de Japanse gastvrouw in haar zijden kimono binnen kwam en ons al buigend begroette was ik al compleet verkocht.

Ze koos ervoor om koicha, zeg maar de dikke versie van matchathee, te maken.

Daarvoor wordt heet water van 80°C en gezeefde matcha met een ‘shasen’, een met de hand gemaakte bamboe klopper, losgeroerd in een voorverwarmde bol tot een glad geheel.

Ik vond het fascinerend hoe elke beweging zo rustig, doordacht en minutieus werd uitgevoerd.

En toen kwam het moment waarop we allemaal een klein kopje koicha kregen.

Eén slok en ik wist twee dingen.

Ten eerste: dit is het lekkerste ter wereld.

Ten tweede: ik wil later naar Japan.

Naast mij hoorde ik echter niks dan kokhalzende geluiden aangevuld met ‘beuuuh, dit is vies’.

Kon het zijn dat zij iets compleet anders gedronken hadden want ik zat daar nog steeds met een hemelse blik in de ogen te overwegen of het zou opvallen indien ik mijn kopje zou uit likken?

Matcha krijgt, terecht,  niks dan lovende eigenschappen toegewezen.

Het zorgt ervoor dat je tegelijk helder en kalm bent en een bull’s eye focus hebt.

Eén theelepel matcha bevat ongeveer dezelfde hoeveelheid cafeïne als een kop koffie maar de cafeïne komt veel langzamer in de bloedsomloop.

Wat mijn achtjarig brein met zijn eerste kopje matcha aanving was heel behulpzaam aan mijn klasgenootjes voorstellen dat ik hun kopje wel wou leegdrinken.

Kwestie van beleefd te zijn naar onze Japanse gastvrouw en zo.

Ik zat volgens hen toch al in de categorie ‘dat is een rare’.

Mijn voorstel zou er hun visie alvast niet beter op maken maar het potentieel om negentien halve kopjes nirvana-matcha te drinken was niet te versmaden.

Uiteindelijk zijn het er vijftien geworden.

Nodeloos te zeggen dat ik beduidend het meest hyper kind was die op het eind van de namiddag onze Japanse gastvrouw al buigend bedankte.

Maar ook het gelukkigste.

Later heb ik jaren en jaren gezocht naar matcha die diezelfde intensiteit en finesse had als de koicha van toen.

Nooit gevonden.

Tot een paar jaar geleden in Kyoto.

We waren in Kyoto tijdens het kersenbloesemseizoen.

Het was een stuk kouder dan we verwacht hadden.

Maar de zon scheen en onze sakurawandeling langs de Philosopher’s Walk heel vroeg in de ochtend was ronduit prachtig.

Nadien hadden we nog een picnic in de Kyoto Gyoen National Garden en op de weg terug naar het hotel liepen we voorbij een oude theeshop.

Aan de buitenkant blokkeerden een reeks ‘noren’  of Japanse deurgordijnen het zicht op de winkel en we twijfelden nog of we zouden binnen gaan.

Eens binnen waren we echter compleet in het beloofde theeland : de Ippodo Tea Company.

Een theehuis dat al meer dan 300 jaar bestaat.

Ben je een liefhebber van Japanse thee?

Bij Ippodo vind je de meest uitgelezen kwaliteit van sencha, gyokuro of hojicha thee.

Maar het is pas met hun matcha-selectie dat Ippodo me van mijn sokken blies.

Afhankelijk van het seizoen hebben ze ongeveer een vijftien verschillende soorten matcha in huis.

En het personeel in de winkel kan elk van hun thees met de grootste zorg gedetailleerd toelichten.

Alle thee van Ippodo komt van de theeplantages in de buurt van Kyoto.

Er is eveneens een tearoom waar we de rest van ons verblijf in Kyoto dagelijks koicha zijn gaan drinken.

‘Fantastisch’ hoor ik je al denken ‘En wanneer geraak ik nu in Kyoto om die perfecte matcha te gaan proeven en kopen?’

Niks dan goed nieuws.

Ippodo heeft zowat de beste Engelstalige online shop die ik tot nu toe bij een Japans bedrijf gevonden heb.

Elke thee is voorzien van een duidelijke beschrijving en normaal gezien staat jouw thee binnen de week aan jouw voordeur.

Matcha oxideert vlug en heeft een shelf life van ongeveer drie maanden. Dus beter niet in één keer een volledige jaarvoorraad inslaan.

Maar er is nog meer goed nieuws.

Mocht je niet naar Kyoto geraken maar je hebt wel plannen om binnenkort naar New York te gaan?

Sinds 1 april heeft Ippodo een kleine winkel in Manhattan.

Nu maar duimen dat er ook een winkel ergens in Europa komt.

First we take Manhattan….?