Dit dessert is nog een favoriet in de categorie ‘vooraf te maken gerechten voor etentjes’.
De enige categorie trouwens waar ik bij zweer als het op etentjes aan komt.
Wanneer vrienden komen eten wil ik niet na één slok van mijn cocktail richting keuken moeten verdwijnen.
Thuis entertainen moet gaan over ongedwongen aan tafel bijkletsen met lekker eten en drinken.
Waar het niet moet over gaan is proberen jouw gasten te imponeren met het slaafs namaken van een moeilijk gerecht van een of andere sterrenchef.
Dat is pure culinaire karaoke en niemand wordt er echt vrolijker van.
Bon, deze absint flans kan je dus één tot 2 dagen vooraf maken.
Sinds een jaar of vijf is de verkoop van absint terug toegelaten nadat het bijna honderd jaar geleden verboden werd gebaseerd op foute conclusies en veronderstellingen.
Absint werd voor het eerst gecreëerd rond 1792 door een Franse dokter, Pierre Ordinaire, die zich in Zwitserland gevestigd had.
Wat een naam!
Oorspronkelijk bedoeld als medicijn werd absint algauw een populaire drank.
Via de Franse troepen die het toegediend kregen als middel tegen malaria werd kreeg absint ook in Frankrijk een grote schare fans.
Rond het midden van de 19de eeuw was het de default drank van de Parijse bohemiens en kunstenaars.
En toen zijn eigenlijk de misverstanden begonnen.
Men begon absint, behalve dat je er dronken van werd, zoveel andere eigenschappen toe te schrijven dat er zelfs een medische naam aan gegeven werd: l’absinthisme.
Het ziektebeeld van l’absinthisme was ondermeer, hou u vast, aanvallen van epilepsie, tuberculose, dementie, beven, slapeloosheid, zenuwtrekken in het gezicht, en laat ons uiteraard de hallucinaties niet vergeten!
L’ absinthisme zou zo onder meer de oorzaak geweest zijn dat Van Gogh zijn oor afsneed.
Absint had een hoog alcoholgehalte en teveel alcohol drinken heeft nooit een gezond resultaat.
Plus absint was in het begin een tamelijk dure drank die enkel door de bourgeoisie gedronken werd.
Later werden er goedkopere versies gemaakt, vaak met ondermaatse installaties, waardoor er vaak onzuiverheden in het eindproduct eindigden. Het was dus eerder het in te grote mate drinken van minderwaardige absint dat voor de slechte reputatie zorgde.
De beste absint die vandaag op de markt zijn komen bijna allemaal uit Zwitserland, met het merk Kübler dat er met kop en schouders bovenuitsteekt.
Het Amerikaanse absint epicentrum ligt dan weer in New Orleans.
Ted Breaux, uit New Orleans en absintkenner van wereldformaat, heeft een paar van de beste oude Franse absintrecepten met de grootste precisie opnieuw gecreëerd. Zijn producten zijn eveneens in Europa verkrijgbaar.
Absint Flan met Tijm en Sinaasappelsiroop
2 volle eetlepels wilde anijszaadjes
250 ml melk
400 ml room
30 ml absint
40 gr suiker
90 g eidooier
siroop:
150 ml water
150 g suiker
1 volle theelepel vers geplukte tijmblaadjes
fijn geraspte schil van ½ onbespoten sinaasappel
afwerking:
2 sinaasappels, schil en wit verwijderd en in blokjes gesneden
Verwarm de oven voor op 150°C.
Verhit de melk en de room tot net onder het kookpunt.
Roer er de anijszaadjes door en laat gedurende 30 minuten infuseren. Zeef de room.
Klop de eidooiers los met de suiker en roer er de room en absint door.
Verdeel het mengsel over 6 glazen potjes of ramekins.
Dit zou ongeveer 100 ml per portie moeten zijn.
Plaats ze in een ovenschaal en vul die met water tot 1 cm onder de bovenrand van de potjes.
Plaats de schaal in de oven en bak gedurende 25 à 30 minuten.
Het midden van de flans moet nog een klein beetje wiebelen.
Haal ze uit het water en laat op een rooster koelen. Dek elk potje af met plasticfolie en plaats minstens 8 u in de ijskast.
Maak een siroop met de suiker en het water.
Voeg er de tijm en de sinaasappelschil aan toe en haal van het vuur. Laat de siroop gedurende minstens 1 uur infuseren.
Snij de sinaasappel in kleine blokjes en verdeel het vruchtvlees over de 6 potjes.
Werk, net voor het serveren, af met een paar theelepels siroop over het fruit te lepelen.
© Lut De Clercq. All rights reserved.
Subscribe
