Mooie en Lekkere Letters

Afgelopen week, op een mooie regenachtige lentedag, arriveerden er thuis maar liefst drie langverwachte boeken.

Het eerste was Cooked van Michael Pollan.

Wegens veel te drukke kookagenda wordt deze echter opzij gelegd tot het eind van de zomer.

Het tweede boek is Singing Skies, een kleine parel van Stuart A. Staples en Suzanne Osborne.

Staples is de zanger van Tindersticks en eigenaar van een uniek nasaal en laag stemgeluid dat hun pop noir songs van een paar extra dikke lagen intensiteit voorziet.

En voor diegenen die belang hechten aan de teksten van hun favoriete muziek vormen Tinderstick songs met momenten een stevige uitdaging want geef toe; de mens kan mompelen.

De keren dat ik destijds voor hen gekookt heb was ik al blij dat hij ook nog eens met zijn vinger richting het gerecht dat hij wou wees want puur verbaal had ik hem gegarandeerd iets anders op zijn bord geserveerd.

Wie zegt dat wijzen onbeleefd is?

Bon, hij mompelt plus hij schrijft zijn teksten niet uit.

Tot nu.

Voor Singing Skies heeft hij keurig een groot deel van zijn teksten uitgetikt.

En wie is dan de co auteur Suzanne Osborne?

Suzanne Osborne, is een Britse kunstenares en tevens Staples zijn wederhelft.

Tussen september 2010 en september 2011 heeft ze elke dag de lucht geschilderd.

In het boek is elke songtekst gekoppeld aan een schilderij uit die periode.

Een zeer geslaagde combinatie en één tekst en één Engelse sky is een perfecte afsluiter net voor het omvallen na een dag cateren.

Tot 26 mei is er In de Vooruit in Gent eveneens nog een tentoonstelling van de schilderijen plus een video installatie van Claire Denis gebaseerd op de schilderijen en voorzien van een Tindersticks soundtrack.

Singing Skies is uitgegeven bij uitgeverij Hannibal.

En dan het derde boek.

Op dit boek zat ik al een hele tijd te wachten.

Vegetable Literacy van Deborah Madison.

Het Greens kookboek uit 1987 van Deborah Madison is de reden dat ik destijds een stage wou lopen bij Greens in San Francisco.

Madison was één van de eerste chefs bij Chez Panisse en vertrok daar om in 1979 – samen met het San Francisco Zen Center – Greens op te richten.

Toen ik er aan kwam was Madison al een paar jaar weg en was Annie Somerville haar opvolger.

Maar haar culinaire nalatenschap was toen nog steeds alive and kicking in de keuken en filosofie van het restaurant.

Greens is tot mijn zeer grote spijt de afgelopen jaren ter plaatste blijven trappelen.

Maar nu wijken we af.

Madison heeft na haar vertrek nog een paar echt goede vegetarische boeken geschreven maar van deze Vegetable Literacy kan je nu al zeker dat zijn dat het volgend jaar een James Beard Nominatie krijgt.

En waarschijnlijk ook een James Beard award.

Meer dan driehonderd recepten verdeeld over twaalf groentefamilies.

De schermbloemenfamilie bijt de spits af.

Hun bekendste familieleden zijn de wortel, pastinaak, selder, knolselder en venkel.

Hun nichten en neven zijn dan bijvoorbeeld anijs, dille, komijn, koriander, karwij, en kervel.

Er zijn zowel hartige als zoete recepten.

En voor geen enkel recept moet je een koksdiploma op zak hebben eer je er kan aan beginnen.

Simplicity Rules!

Bij elk van de familieleden vind je dan ook nog eens een lijstje met ‘Good Companions’.

Een soort dating service voor groenten zeg maar.

De andere hoofdstukken zijn voorbehouden voor de:

Lipbloemenfamilie (met o.a. alle soorten munt, dovenetel, lavendel) Composietenfamilie (o.a. zonnebloemen, aardpeer, witloof, dragon)

Duizendknoopfamilie (o.a. boekweit, zuring, rabarber)

Kruisbloemenfamilie (o.a. broccoli, waterkers, rocket)

Amarantenfamilie (o.a. spinazie, quinoa, bieten)

Leliefamilie (o.a. asperges, ajuin, prei, bieslook)

Komkommerfamilie (o.a. meloen, pompoen en euh duh komkommer)

Grassenfamilie (o.a. havermout, maïs, rijst)

Vlinderbloemenfamilie (o.a. kekererwten, alfalfa, erwtjes, tamarinde)

Windefamilie (zoete aardappel)

En tenslotte en wellicht de meest gekende:

Nachtschadefamilie (o.a. aardappel, tomaat, aubergine)

Dit is het soort kookboek dat het hele jaar door binnen handbereik blijft liggen en na één jaar op zijn minst driehonderdnegentig prachtig beduimelde pagina’s telt.

Een mooier compliment kan je een kookboek trouwens niet geven.

Hier vind je een New York Times video waarin NYT journaliste Julia Moskin de ajuintaart en asperges met salsa verde uit het boek maakt.

Vegetable Literacy is uitgeven bij Ten Speed Press.